Ken je het verhaal van die familie die op vakantie ging?
Ze gingen wel, na heel wat voorbereidingen zoals: Het aanvragen van ID-kaarten, ze gingen naar het buitenland, jawel helemaal naar Deutschland. Eerst nog op de pasfoto. Gertjan had nog wel een pasfoto, deze, werd door de gemeente afgekeurd, hij lachte teveel. Vervolgens een reisverzekering via internet proberen af te sluiten, de website liep echter tot 3 maal toe vast. De volgende dag dan maar samen met Dionne op de fiets naar De Friesland Zorgverzekeraar. Daar begonnen ze over pechhulp, thuis de polis van de ANWB uitgebreid voor pechhulp in het buitenland. Zaterdagavond de vriezer ontdooit, de auto ingepakt, wat een spul sleep je mee, waaronder een fietskar voor 2 kinderen en 2 fietsen met kinderzitjes. Verbazingwekkend dat dit allemaal in een driedeurs Audi A3 past. De reis van zo’n 600 km ging best wel goed, de kinderen waren aardig rustig. Het laatste stuk hadden we last van een Umleitung i.v.m. wegwerkzaamheden. Ze waren helemaal niet aan het werk, de bijbehorende flitskasten waren helaas wel in werking. De camping lag op een heuvel van 330 meter hoogte, waar je zigzaggend via een aantal haarspeldbochten (10% stond op het bordje) boven kwam. De stacaravan was schoon en behoorlijk nieuw, echter wat kleiner dan we waren gewend. Het was een leuk Landalpark met genoeg faciliteiten, de kinderen zijn elke ochtend zo’n beetje wezen knutselen in het Bollo-clubhuis. s’avond nog een halfuurtje disco, genoeg lol voor de dames. De 5 mei viering was een lauwe bedoening. Hetty heeft een paar keer aangegeven dat ik m’n taalgebruik in het duits moest aanpassen, ze was bang dat de kinderen bepaalde uitdrukkingen over zouden nemen. Saarburg en umgebung was ook best leuk, mooie vlakke fietspaden langs de Saar die in Trier samengaat met de Moezel. Zelf heb de beklimming naar de camping een keer op de fiets gedaan, dit had wel wat Alpe d´Heuz-achtigs, in iedergeval niet geschikt om met fietskar te doen. Deze 18 minuten inspanning moest ik de volgende dag bekopen met griepachtige verschijnselen, beroerd, koorts, hoofpijn en braken. Na anderhalve dag, gestrekt gelegen te hebben, kon ik met mbv de nodige pijnstillers weer onder de levenden begeven, uiteindelijk kon ik zelfs de rodelbaan zonder maagomkering doorstaan. De volgende dag in de stoeltjeslift naar Saarburg om daar de toerist uit te hangen rond de waterval. Overdag was het niet echt warm, maar s’ nachts was het ronduit koud (zeker niet boven de 2 graden). We hadden de jas aan op bed. Een weersverwachting van 2 dagen regen, een verstopt toilet, een wegens dubieuze waterkwaliteit gesloten zwembad, was voor ons genoeg. Wir gehen zu hause, lekker warm thuis en veel (speel)ruimte. Konden we Dionne haar verjaardag ook gewoon vieren.Al met al veel geld uitgegeven in korte tijd, het behoorlijk koud gehad en blij dat we weer thuis zijn. Over een paar dagen hoop ik van m’n stijve nek af te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten